تمایز عصبی سلول های کار سینومای جنینی p۱۹ بیان کننده ی ژن پروتئین فلوئورسانت سبز به وسیله داروی ضد پارکینسونی دپرنیل
نویسندگان
چکیده
زمینه و هدف: سلول های p19 دودمانی از سلول های کار سینومای جنینی چند استعدادی هستند که قادرند در محیط کشت حاوی سرم رشد نموده و برای تمایز به هر سه دودمان مزودرمی، آندودرمی و اکتودرمی القا شوند. با استفاده از روش های استاندارد ترانسفکشن می توان توالی dna خارجی را به این سلول ها وارد کرده و عملکرد و تمایز سلولی را بررسی کرد. این تحقیق با هدف القای فنوتیپ عصبی در سلول های p19 ترانسفکت شده با ژن پروتئین فلوئورسانت سبز (gfp) با استفاده از داروی ضد پارکینسونی دپرنیل صورت گرفت. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی آزمایشگاهی از روش رسوب کلسیم فسفات جهت وارد کردن پلاسمید pml8 حاوی ژن gfp و ژن مقاوم به پیورومایسین به این سلول ها استفاده شد. سلول ها با استفاده از محیط کشت mem-a (minimum essential medium alpha) حاوی 15 درصد سرم گاوی جنینی کشت داده شدند. در اینجا غلظت 8-10 مولار دپرنیل برای القای تمایز اجسام شبه جنینی به دودمان عصبی استفاده شد. جهت ارزیابی تمایز سلول های p19 بررسی موفولوژی با استفاده از رنگ آمیزی اختصاصی کرزیل ویوله انجام شد. به علاوه برای ردیابی پروتئین های ویژه سلول های عصبی مانند سیناپتوفیزین و بتاتوبولین iii از روش ایمنوفلورسنس استفاده شد. یافته ها: ضمن تولید سلول های p19 ترانسفکت شده پایدار، تمایز عصبی این سلول ها تحت تأثیر عامل القایی دپرنیل انجام شد. نورون های gfp مثبت مشتق شده از سلول های کار سینومای جنینی نشانگرهای ویژه سلول های عصبی را بیان کردند. نتیجه گیری: سلول های تمایز یافته gfp مثبت می توانند در مطالعات پیوندی و پژوهش های پایه ای مرتبط با سلول درمانی و بیماری های تحلیل سیستم عصبی مورد استفاده قرار گیرند.
منابع مشابه
تمایز عصبی سلول های کار سینومای جنینی P19 بیان کننده ی ژن پروتئین فلوئورسانت سبز به وسیله داروی ضد پارکینسونی دپرنیل
زمینه و هدف: سلول های P19 دودمانی از سلول های کار سینومای جنینی چند استعدادی هستند که قادرند در محیط کشت حاوی سرم رشد نموده و برای تمایز به هر سه دودمان مزودرمی، آندودرمی و اکتودرمی القا شوند. با استفاده از روش های استاندارد ترانسفکشن می توان توالی DNA خارجی را به این سلول ها وارد کرده و عملکرد و تمایز سلولی را بررسی کرد. این تحقیق با هدف القای فنوتیپ عصبی در سلول های P19 ترانسفکت شده با ژن پرو...
متن کاملبررسی اثر دپرنیل بر تمایز سلول های استرومایی به سلول های عصبی تولیدکننده دوپامین در موش
سابقه و هدف : سلولهای استرومایی مغز استخوان منبع با ارزشی برای پیوند اتوگرافت جهت استفاده بالینی در زمینه ترمیم سیستم عصبی مرکزی بوده و میتوانند به انواع ردههای سلولی از جمله سلولهای عصبی تمایز یابند. تحقیقات نشان داده دپرنیل در درمان بیماری نورودژنراتیو پارکینسون اثر دارد و دارای اثر تروفیک روی سلولهای عصبی در محیط in vitro میباشد. در این تحقیق اثر داروی دپرنیل بر تمایز سلولهای استرومای...
متن کاملتأثیر داروی دپرنیل بر تمایز سلول های بنیادی به سلول های عصبی در شرایط آزمایشگاهی
سلول های p19 دودمانی از سلول های کارسینومای جنینی چند استعدادی هستند که قادرند به طور مداوم در محیط کشت حاوی سرم رشد نموده و برای تمایز به هر دو دودمان مزودرمی و اکتودرمی القا شوند. تمایز این سلول ها می تواند به وسیله داروهای غیرسمی کنترل شود. در صورت تیمار سلول های p19 با دپرنیل، این سلول ها به انواع سلولی مشابه با سلول های مشتق شده از نورواکتودرم تمایز می یابند. اثر ضد پارکینسونی دپرنیل توسط ...
15 صفحه اولمهار بیان ژن gfp به وسیله تداخل rna (rnai) در دودمان سلولی کارسینومای جنینی p۱۹
مقدمه: تداخل ( rnai) rna نوعی پدیده خاموشی ژن است که در آن rna دو رشته ای ( dsrna ) با تخریب مؤثر mrna به طور اختصاصی، از بیان ژن جلوگیری می کند. واسطه این تخریب، rna های تداخل گر کوچک ( sirna) 21-23 نوکلئوتیدی هستند. نشان داده شده است که استفاده از sirna به عنوان ممانعت کننده بیان ژن، روشی مؤثر برای مطالعه عملکرد ژن در سلول های پستانداران است. هدف: بررسی قابلیت sirna برای خاموشی ژن egfp در س...
متن کاملارزیابی بیان ژن هموباکس دئودنال 1 در سلول های تولید کننده انسولین، مشتق از سلول های بنیادی کارسینومای جنینی
زمینه و هدف: درک عملکرد سلول های بتا در سطح مولکولی به احتمال زیاد توسعه تکنیک های تولید سلول های بتا را تسهیل می کند. این مطالعه با هدف بررسی بیان ژن هومئوباکس دئودنال 1 (pdx-1) در سلولهای تمایز یافته طراحی و اجرا شد. روش بررسی: این مطالعه بنیادی-کاربردی بر روی تمایز سلولهای بنیادی به سلولهای انسولینساز انجام گرفت. محیط ثانویه حاصل از کشت پانکراس نوزاد یک هفتهای موش برای تمایز سلولهای P...
متن کاملبررسی اثر دپرنیل بر تمایز سلول های استرومایی به سلول های عصبی تولیدکننده دوپامین در موش
سابقه و هدف : سلولهای استرومایی مغز استخوان منبع با ارزشی برای پیوند اتوگرافت جهت استفاده بالینی در زمینه ترمیم سیستم عصبی مرکزی بوده و میتوانند به انواع ردههای سلولی از جمله سلولهای عصبی تمایز یابند. تحقیقات نشان داده دپرنیل در درمان بیماری نورودژنراتیو پارکینسون اثر دارد و دارای اثر تروفیک روی سلولهای عصبی در محیط in vitro میباشد. در این تحقیق اثر داروی دپرنیل بر تمایز سلولهای استرومای...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
مجله دانشگاه علوم پزشکی شهرکردجلد ۱۶، شماره ۵، صفحات ۳۲-۴۳
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023